وبلاگ
تاثیر ویتامین C برای پوست | مزایا و معایب
- paashaa
- بدون نظری
ویتامین C در حوزه مراقبت از پوست به عنوان عنصری شگفتانگیز و افسانهای عمل میکند. در واقع، برخی میگویند که این عنصر برای همه مشکلات پوستی راهگشا است و دلیل خوبی هم برای اثبات ادعای خود دارند. این آنتی اکسیدان و ماده مغذی ضد التهاب باورنکردنی به عنوان عنصری برای بهبود رنگ و بافت پوست، آبرسانی و کاهش علائم پیری شناخته شده است. شما میتوانید ویتامین C را با مصرف میوهها و سبزیجات دریافت کنید. اما این تنها راه برای بهرهمندی از مزایای آن برای سلامت پوست نیست، بلکه استفاده از محصولات آرایشی نیز باید در برنامههای مراقبت از پوست شما گنجانده شود. محققان به تازگی کشف کردهاند استعمال ویتامین C موضعی به طور قابل توجهی موثرتر از مصرف خوراکی آن است. لذا، افزودن ویتامین C به برنامه روزانه مراقبت از پوست نه تنها میتواند چهره شما را شفاف سازد، بلکه از آسیب پوستی ناشی از قرار گرفتن در معرض آفتاب و رادیکال های آزاد مضر (اکسیدان) نیز محافظت میکند. این آنتی اکسیدان قوی معمولا در ساخت پاک کنندههای صورت، سرمها، روغنها و مرطوب کننده ها استفاده میشود.
چگونه ویتامین C از پوست مراقبت میکند؟
ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته میشود، یک ماده مغذی محلول در آب است که نقش مهمی در حفظ سلامت پوست ایفا میکند. ویتامین C موضعی به دلیل خواص آنتی اکسیدانی، ضد پیری و ضد رنگدانه از نظر بالینی فواید زیادی دارد. از جمله این فواید میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ساخت کلاژن
- التیام زخم های پوستی
- حفظ و ترمیم پوست و بافتهای آسیب دیده
- کاهش خطوط ریز و چین و چروک پوستی
- روشن سازی پوست
- تاثیر در شفاف شدن رنگ پوست
- از بین بردن لکههای تیره
- جلوگیری از پیری زودرس
اما سوال اینجاست که مصرف خوراکی ویتامین ث موثرتر است یا استعمال موضعی آن بر روی پوست؟ برای دریافت پاسخ این سوال ادامه مطلب را از دست ندهید.
اگر سطح ویتامین C بدن پایین باشد چه اتفاقی میافتد؟
کمبود ویتامین C میتواند علائم بسیاری را ایجاد کند. از جمله:
- خونریزی لثه
- از دست دادن دندان
- ریزش مو
- خشک و زبر شدن پوست
- متورم شدن مفاصل و احساس درد در این نواحی
- قرمز شدن فولیکولهای مو
- کبود شدن پوست حتی بعد از اصابت ضربات نه چندان محکم
- بهبود آهسته زخم
- ضعیف شدن استخوانهای بدن
- احساس خستگی مفرط
- احساس ناخوشی
- افزایش وزن
- التهاب و استرس اکسیداتیو
- کمبود آهن
کدام غذاها ویتامین C بیشتری دارند؟
موارد زیر منابع خوبی از ویتامین ث هستند که مصرف آنها در کنار اسعتمال موضعی کرمهای حاوی ویتامین C توصیه میشود:
- گیلاس
- گواوا
- توت فرنگی
- کلم بروکلی
- پرتقال
- لیمو
- کیوی
- فلفل قرمز
به افرادی که به تازگی از کمند بیماریهای عفونی و ویروسی رهایی یافتهاند، یا هرکسی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد، توصیه میشود که رژیم غذایی سالم خود را با ویتامین C تکمیل کنند تا سطح ایمنی بدن خود را بالا نگه دارند.
موثرترین و سریعترین روش جذب ویتامین C چیست ؟ بهترین شکل ویتامین C برای جذب؟
طبق تحقیقات علمی مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی، ویتامین C محصور در لیپوزوم، جذب بالاتری نسبت به مکملهای خوراکی استاندارد ویتامین C دارد. ویتامین C در حبابی از لیپوزومهای کروی شکل پیچیده شده است که مواد را با کپسوله کردن آنها به طور ایمن حمل میکنند. این کپسولها به سرعت از طریق دستگاه گوارش وارد جریان خون میشوند. سپس لیپوزومها با غشای سلولی مبتنی بر چربی ادغام شده و محتویات آن را به داخل سلول منتقل میکنند، جایی که ویتامین C شروع به فعالیت میکند. با این حال، مصرف بیش از اندازه این کپسولها طی دورههای طولانی میتواند عوارض نامطلوبی در سیستم گوارش بر جای بگذارد. لذا، اغلب پزشکان استعمال موضعی ویتامین C رو توصیه میکنند. بنابراین، در پاسخ به سوال کدام روش برای جذب ویتامین ث موثرتر است باید بگوییم که ترکیبی از روشهای موضعی و خوراکی میتواند تاثیر بالقوهای داشته باشد. شما به عنوان بیمار پوستی باید میزان مناسبی از ویتامینهای غذایی را به بدن برسانیدو در کنار آن از مکملهای موضعی نیز بهره ببرید.
نحوه استفاده از ویتامین C برای مراقبت از پوست
فرقی نمیکند که پوست شما خشک باشد یا چرب، لذا برای سالم نگه داشتن آن نیاز به مصرف ویتامینهای مختلف دارید. ویتامین C برای سلامت پوست مفید است و به آن کمک میکند تا شفافتر به نظر برسد. دو راه برای استفاده از ویتامین C برای مراقبت از پوست وجود دارد: مصرف خوراکی و استفاده موضعی از آن که در ادامه هر کدام را به طور جداگانه مورد بررسی قرار میدهیم.
ویتامین C خوراکی
غذاهای غنی از ویتامین C مانند پرتقال و انواع توتها فواید زیادی برای سلامتی پوست دارند. درست است که شما میتوانید مقدار زیادی ویتامین C را با خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات دریافت کنید، اما مصرف روزافزون ویتامین C و گنجاندن آن در رژیم غذایی به طور کلی نمیتواند منبع مناسبی برای دریافت این آنتی اکسیدان باشد. این به این دلیل است که گنجاندن ویتامین C در رژیم غذایی برای رسیدن این آنتی اکسیدان به سطوح پایینتر پوست کافی است، اما به طور کلی نمیتواند به لایههای بالایی پوست نفوذ کند. هر چند خوردن یک لیوان بلوبری بسیار خوشمزه به نظر میرسد، اما به احتمال زیاد به افزایش درخشندگی پوست شما کمک نمیکند. اینجاست که ویتامین C موضعی وارد عمل می شود.
ویتامین C موضوعی
ویتامین C موضعی مستقیماً در بالاترین لایههای پوست جذب میشود و به آن اجازه میدهد فوراً برای صاف کردن پوست، کاهش خطوط ریز و لکههای تیره و محافظت در برابر رادیکالهای آزاد وارد عمل شود. ویتامین C در مرطوب کنندهها و سرمهای صورت به وفور یافت میشود. سرمها غلیظتر از مرطوبکنندهها هستند و راحتتر جذب پوست میشوند، به همین دلیل است که بیشتر متخصصان مراقبت از پوست سرمهای ویتامین C را توصیه میکنند. بر اساس تحقیقات انجام شده ثابت شده است که ویتامین C زمانی که به عنوان سرم موضعی استفاده میشود، به بهترین وجه تاثیر خود را بر جای میگذارد. حتی سرمهای حاوی غلظتهای پایین ویتامین C (زیر 1 درصد) نیز همچنان به عنوان آنتیاکسیدان عمل میکنند. برنامه مراقبت از پوست شما به طور کلی باید شامل موارد زیر باشد:
- پاک کننده
- تونر
- سرم ویتامین C
- مرطوب کننده
- ضد آفتاب
قبل از اینکه از ویتامین C استفاده کنید، بهتر است مقدار کمی از آن را روی پوست خود آغشته کنید. این امر به شما کمک میکند تا واکنش پوست خود به سرمهای حاوی ویتامین ث را بدانید. مقداری سوزن سوزن شدن جزئی طبیعی است، اما اگر چیزی شدیدتر را تجربه کردید، استفاده از محصول را متوقف کنید و با متخصص پوست خود مشورت نمایید.
چند بار در روز از ویتامین C استفاده کنیم؟
برای دریافت بهترین نتیجه، ویتامین C را 1 تا 2 بار در روز (صبح و شب) به صورت موضعی استفاده کنید. حتماً بعد از مصرف ویتامین C در طول روز از یک مرطوب کننده با فرمت SPF وسیعالطیف (SPF نشان دهنده میزان مقاومت کرم ضد افتاب در برابر اشعه ماوراء بنفش UVB است) استفاده کنید. دستورالعمل های روی بسته بندی محصول خود را دنبال کنید، زیرا ممکن است دستورالعملها از محصولی به محصول دیگر متفاوت باشد. اگر متوجه شدید که پوست شما نسبت به استفاده روزانه حساس است، سعی کنید روزهای ابتدایی را با محصولاتی با غلظت کم آغاز کنید.
بدون ویتامین C چه مدت میتوانید زنده بمانید؟
در حالی که کمبود ویتامین C در بین شهروندان کشورهای توسعه یافته نادر است، اما بسیاری از مردم هنوز هم به اندازه کافی در رژیم غذایی خود از این آنتی اکسیدان قوی بهرهمند نمیشوند. عدم مصرف مداوم ویتامین C تا سه ماه میتواند منجر به ابتلا به عارضه اسکوربوت شود، اما برخی از علائم ممکن است چهار هفته پس از کمبود مداوم ویتامین C نمایان شوند. این علائم عبارتاند از:
- ضعف
- درد پاها یا مفاصل
- کمبود اشتها
- خلق و خوی بد و تحریکپذیری بالا (عصبانیت سریع)
- تب
- لکههای قرمز یا آبی روی پوست
- کبود شدن پوست حتی بر اثر اصابت ضربات سبک
فواید استفاده از ویتامین C برای پوست
مصرف ویتامین C مزایای مختلفی دارد که در ادامه مهمترین آنها را معرفی میکنیم.
کاهش سیاهی زیر چشم
وقتی بعد از یک یا دو شب بد خوابی متوجه سیاهی زیر چشم خود میشوید، در واقع شبکهای از رگهای خونی را زیر پوست خود در آن ناحیه مشاهده خواهید کرد. بر اساس یک مطالعه بالینی، محققان مشاهده کردند که ویتامین C با تقویت پوست نازک و ظریف زیر چشم به کاهش و جلوگیری از سیاهی اطراف آن کمک میکند. خواص آنتی اکسیدانی ویتامین C پوست را انعطافپذیرتر و به پنهان کردن رگهای خونی زیر آن کمک میکند.
تولید کلاژن
مصرف ویتامین C برای تولید کلاژن در بدن کاملا ضروری است. کلاژن شامل بلوک ساختمانی پوست، مو، ماهیچهها و تاندونها میشود و عنصری است که پوست ما را جوان و صاف نگه میدارد. با افزایش سن، روند تولید کلاژن کند میشود که ممکن است منجر به افتادگی پوست شود. هنگامی که ویتامین C به صورت موضعی استفاده شود، تولید کلاژن و الاستین را تسریع میکند. به گونهای که به صاف و سفت شدن پوست کمک شایانی میکند. ویتامین C موضعی میتواند به جلوگیری از پیری زودرس پوست کمک کند و ظاهری جوان و صاف را به پوست بازگرداند.
درمان هایپرپیگمانتاسیون
هایپرپیگمانتاسیون، یک بیماری شایع که با ایجاد لکههای تیره روی پوست مشخص میشود، اغلب به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید و استرسهای محیطی ایجاد میشود. اگرچه این عارضه بی ضرر است، اما هایپرپیگمانتاسیون میتواند شما را مسنتر نشان دهد. بر اساس مطالعات انجام شده، خواص آنتی اکسیدانی ویتامین C نقش مهمی در مبارزه با لکههای تیره و جلوگیری از علائم پیری ناشی از آسیب خورشیدی دارد. ویتامین C همچنین به مهار تولید تیروزیناز، آنزیمی که به تولید ملانین ختم میشود، کمک می کند. ویتامین C روی رنگ طبیعی پوست تاثیری ندارد، لذا رنگدانههای تیره طبیعی پوست را از بین نمیبرد و فقط رسوبات غیرطبیعی ملانین ناشی از آسیب خورشیدی را مهار میکند.
آبرسانی به پوست
بدون رطوبت کافی، اپیدرم (لایه بالایی پوست) شروع به خشک شدن میکند. این امر منجر به خارش، پوسته پوسته شدن پوست و پیری زودرس میشود. بنابراین، آبرسانی برای حفظ سلامت و شادابی پوست شما حیاتی است. خوشبختانه ویتامین C از نظر بالینی ثابت شده است که آبرسان خوبی برای پوست میباشد. به طوری که به پوست کمک میکند تا رطوبت خود را حفظ کند. همچنین پوست را صاف نگه میدارد و از چرب یا خشک شدن آن جلوگیری میکند. محققان دریافتند افرادی که مقدار قابل توجهی ویتامین C دریافت میکنند، دارای پوستی شفاف و بدون لک هستند.
کاهش قرمزی پوست
پوست لکهدار، ناهموار و قرمز میتواند ناشی از عوامل متعددی از جمله بیماریهای التهابی پوست (مانند اگزما و روزاسه)، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و اختلال هورمونها باشد. اما به لطف ویتامین C دیگر مجبور نیستید قرمزی پوست خود را تحمل کنید. تحقیقات نشان میدهد که این ویتامین به لطف خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی خود میزان قرمزی پوست را به حداقل میرساند. ویتامین C همچنین به ترمیم مویرگهای آسیب دیده کمک میکند.
خطرات استفاده از ویتامین C برای پوست
ویتامین C به طور کلی وقتی به صورت طبیعی از طریق مصرف غذا یا به صورت موضعی استفاده شود، بی خطر است. با این حال، کسانی که پوست حساسی دارند، ممکن است پس از مصرف بیش از اندازه ویتامین ث دچار تغییر رنگ شوند. این تغییر رنگ ممکن است زرد مایل به سفید باشد. برخی از افراد ممکن است پس از استفاده از ویتامین C موضعی دچار سوزش، خارش و خشکی پوست شوند. این مشکل را میتوان با قرار دادن یک مرطوب کننده موضعی روی پوست به هنگام استفاده از سرم ویتامین C درمان کرد. اگر پوست حساسی دارید، میتوانید از سرمهایی با غلظت کمتر استفاده کنید. این گونه نحوه واکنش پوست خود را هنگام استفاده از سرم های ویتامین C مشاهده خواهید کرد.
سخن پایانی
در این مطلب شما را با تاثیر ویتامین C بر پوست اشنا کردیم. همچنین، میزان تاثیری پذیری پوست به هنگام استفاده از ویتامینهای خوراکی و موضعی را بررسی کردیم. مهم نیست که از چه نوع پوستی برخوردار هستید، مهم است که ویتامین C را قبل از استفاده حتما تست کنید. بهتر است ویتامین C را ابتدا یک روز در میان یا حتی چند روز در میان امتحان کنید. در صورتی که واکنش آلرژیک خاصی را مشاهده نکردید، استفاده روزانه از آن را آغاز کنید.